Videografie
JustKay
Hoi daar! Ik ben Kay.
Weet je, filmmaker zijn is een beetje als een ontdekkingsreiziger zijn. Ik ben altijd in beweging, camera in de hand, klaar om in mijn volgende avontuur te duiken. Elke nieuwe plaats die ik bezoek, elke cultuur waarin ik duik, het is alsof ik een bladzijde omsla in een boek vol geweldige, echte verhalen. Heb je ooit van die momenten gehad waar iets zo mooi of intrigerend is dat je het gewoon niet in woorden kunt uitdrukken? Nou, dat overkomt mij vaak. Proberen om die schoonheid in mijn films vast te leggen kan een uitdaging zijn, maar ik hou ervan. Het is als een spel dat ik vastberaden ben om te winnen! In de loop der jaren heb ik mijn eigen stijl ontwikkeld. Mensen zeggen dat mijn films een speciale mix van kleuren hebben - denk aan het als mijn handelsmerk. Elke opname is een missie om het perfecte frame te vinden dat gewoon "Wow" roept.
Dus, hier is het ding. Mijn reis draait erom te laten zien dat als je echt gepassioneerd bent over iets, je geweldige dingen kunt laten gebeuren. Terwijl je naar mijn films kijkt, hoop ik dat je geïnspireerd wordt om de wereld in te stappen en je eigen verhalen te vinden. En onthoud, elke foto die je neemt, elk verhaal dat je deelt - het maakt allemaal deel uit van dit grote, prachtige, rommelige verhaal dat we allemaal samen als mensen creëren.
Ik wil met je praten over iets wat we "oprijzen" noemen. Nu gaat dit niet over 's ochtends opstaan, hoewel er misschien wel wat parallellen zijn. Nee, dit gaat over oprijzen tegen de kansen, het onbekende trotseren en de sprong in het diepe wagen. Laat me je meenemen naar een cruciaal moment in mijn leven. Stel je dit voor: ik stond op de rand van een nieuw hoofdstuk - mijn eerste dag op de universiteit. Iedereen om me heen was vol opwinding en zenuwen. Maar toen ik die wereld zou betreden, trok iets aan me. Een stem in mijn hoofd, een droom die me niet losliet. Ik wilde filmmaker worden. Niet zomaar een filmmaker, maar een freelance filmmaker, de wereld verkennen, camera in de hand, de rauwe en echte essentie van het leven vastleggen.
Dus, ik deed iets wat mijn leven voor altijd zou veranderen. Ik besloot die dag niet naar de universiteit te gaan. Ik liep weg van het conventionele pad en koos ervoor mijn droom te volgen. Het was mijn "sprong in het diepe" moment, en het vormt de kern van een video die ik heb gemaakt, toepasselijk getiteld "Waag de Sprong". Voor mij gaat het oprijzen over dat exacte moment waarop ik besloot om tegen de norm in te gaan, om tegen de stroom in te zwemmen. Het gaat over de worsteling om alles wat vertrouwd en comfortabel was achter te laten en het triomferen van het creëren van een plek voor mezelf in de wereld van filmmaken.
Oprijzen gaat niet alleen over opstaan als je bent gevallen; het gaat erom jezelf te verheffen, te streven naar wat je echt verlangt, zelfs als het niet de gemakkelijkste weg is om te nemen. Het gaat erom trots te staan tegen de wind van twijfel, onzekerheid en angst. En weet je wat? Het is een behoorlijk avontuur geweest! Ik wil dat mijn reis jullie allemaal inspireert. We hebben allemaal dromen, passies die ons hart sneller laten kloppen. Dus onthoud dit - wees niet bang om op te rijzen, om die sprong in het diepe te wagen. Het leven is een canvas dat wacht op jouw penseelstreken. Dus ga ervoor, schilder het zoals je wilt. Zoals ze zeggen, the sky's the limit!
Dit stuk is geïnspireerd door mijn reizen en avonturen, van de stoffige paden in Afrika tot meerdaagse trektochten in de natuur.
Als je aan reizen denkt, is het gemakkelijk om je te richten op de adembenemende uitzichten of de opwinding van nieuwe ervaringen. Maar onder de oppervlakte is er zoveel meer. Elke reis die ik onderneem, elke weg die ik bewandel, is als het openen van een nieuw boek, elke pagina boordevol lessen die wachten om geleerd te worden.
Neem bijvoorbeeld mijn reis door Afrika. Ik ontmoette lokale mensen wiens leven aanzienlijk verschilde van het mijne. Het opende mijn ogen. Deze ontmoetingen leerden me over veerkracht, over vreugde vinden in de eenvoudigste dingen, over gemeenschap en gedeelde dromen. En bovenal leerden ze me nederigheid en dankbaarheid. En dan waren er die inspannende meerdaagse trektochten die me tot het uiterste dreven. Er is niets dat je zo goed leert over je eigen kracht, doorzettingsvermogen en geduld als de uitdaging van een meerdaagse hike. Het leerde me over de ongerepte schoonheid van de natuur. En laten we die stille momenten van zelfreflectie onder de uitgestrekte, met sterren bezaaide hemel niet vergeten - momenten die ons eraan herinneren hoe wonderlijk klein we zijn in het grote geheel der dingen.
Dus, "Ik heb de wereld rondgereisd om dit te leren" is meer dan alleen een reisvideo. Het is mijn manier om deze diepgaande ervaringen, deze onschatbare lessen te delen. Want wanneer je reist, bezoek je niet alleen een plek; je leeft een stukje van haar verhaal, en het laat zijn sporen op je achter.
Dit ging niet alleen over het doorkruisen van zandduinen of het najagen van fata morgana's. Dit was een hartverwarmende hereniging met mijn beste vriend Mohammed. Ik ontmoette Mohammed tijdens mijn reizen in Afrika. Hij is een echte zoon van de woestijn, opgegroeid als nomade in de meedogenloze Sahara, precies op de grenzen van Marokko, Algerije en Mauritanië.
Terugkeren naar Mohammeds thuisland voelde als het betreden van een wereld die net zo meedogenloos is als dat het mooi is. Elke zandkorrel, elke windvlaag, vertelt een verhaal van overleven en veerkracht. De eindeloze uitgestrektheid van de woestijn, haar stiltes, haar geheimen - ze leren je dingen over het leven en over jezelf die je niet in een boek zult vinden.
Het lopen van die 100 kilometers samen met Mohammed was op zichzelf al een educatieve ervaring. Ik leerde over het nomadische leven, de waarde van gemeenschap en de kunst van het navigeren door het uitgestrekte, barre landschap. Het allerbelangrijkste was dat ik uit eerste hand de warmte, gastvrijheid en veerkrachtige geest van de mensen van de Sahara heb ervaren.
Deze reis leerde me dat echte rijkdom niet voortkomt uit materiële bezittingen, maar uit een leven dat volledig wordt geleefd, waarbij zowel vreugde als tegenslagen worden omarmd. Het herinnerde me ook aan de enorme diversiteit die onze wereld herbergt, en hoe elke cultuur, elk landschap, zijn eigen schoonheid en wijsheid te bieden heeft. Met mijn video, "100 km Reis door de Sahara," wil ik je meenemen op deze ongelofelijke reis. Ik hoop dat het een gevoel van avontuur in je opwekt, een waardering voor de kracht van de menselijke geest, en een dieper begrip van onze gedeelde wereld.
Als je je ooit hebt afgevraagd hoe ik de rauwe, authentieke sfeer in mijn video's vastleg, hier is een groot deel ervan: Ik film meestal met 24 frames per seconde (fps). Zie je, onze ogen nemen de wereld natuurlijk een beetje waar als een film geschoten in 24 fps. Het is de gouden standaard in de cinema en dat is al jaren zo. Waarom? Nou, het slaat precies de juiste balans, creëert een gevoel van beweging dat echt aanvoelt voor ons, dat dichtbij komt bij wat we in ons dagelijks leven zien. Maar soms gebruik ik ook wel eens 60 fps. Je zou je kunnen afvragen, waarom niet altijd in hogere frames filmen voor vloeiendere video's? Hoewel hogere framesnelheden geweldig kunnen zijn voor slow-motion shots of het vastleggen van snelle actie, kunnen ze video's ook minder natuurlijk doen aanvoelen, minder als het echte leven. Het is een beetje alsof je de wereld ziet met bovenmenselijk gezichtsvermogen - gaaf, maar niet helemaal waar we aan gewend zijn.
Daarom kies ik voor het merendeel van mijn opnames 24 fps. Het brengt mijn publiek dichter bij de ervaring, het laat ze voelen alsof ze daar bij mij zijn, die avonturen beleven. En dat is waar mijn filmmaken over gaat: echte, menselijke ervaringen delen. Dus, daar heb je het - een klein stukje advies uit mijn filmmaker's handboek. Onthoud, de beste video's zijn degene die je publiek iets laten voelen. En vaak zijn het de eenvoudige technieken, zoals het kiezen van de juiste framesnelheid, die het verschil kunnen maken.
