Kapsayıcı eğitim genellikle yalnızca engellilik veya öğrenme güçlüğü gibi özel eğitim ihtiyaçları olan öğrencilerle ilişkilendirilirken, kapsayıcılık göründüğünden daha fazlasıdır.

Kapsayıcılık, tamamen farklı öğrencileri ana akım düzende birleştirmekle ilgilidir. Çeşitli güçlükleri ve üstün yetenekliliği olan öğrencilere yönelik bakış açılarını ve tutumları değiştirmenin ilk adımıdır. Kapsayıcılık, yetenekleri veya engelleri ne olursa olsun her çocuğun hoş karşılandığı tavrın yolunu açar. Kaynaştırma eğitimi sadece bir dizi uygulama değil, aynı zamanda bir tutumdur. Bu, okulların, sınıfların ve okul dışı tüm etkinliklerin kapılarının her çocuğa açık olduğu ve farklı ihtiyaçları olan ve olmayan akranlarının arasına dahil olmaları için her fırsatın verildiği anlamına gelir. Bu, bütünleştirme değil, kapsama yaklaşımını benimsemek anlamına gelir.

Kapsayıcılık ve Bütünleştirme Karşılaştırması

20 yılı aşkın bir Kapsayıcılık Danışmanı olarak, Kapsayıcılık ve Bütünleştirme arasındaki farkı vurgulamak isterim. Kapsayıcılık, okul altyapısını, müfredatı ve değerlendirme yöntemlerini değiştirmeye yönelik niyet ve hazırlıkla çocuğu öğrenme yolculuğu sürecine dahil etmekle ilgilidir. Bütünleştirme ise çocuğu sınıfa kabul etmek ve kendi başarısı için uyum sağlamasını beklemektir.

Normalleştirme yaklaşımını benimseyerek, farklı ihtiyaçları olan öğrencilere gelişimsel deneyimlerin ve “a-ha!” anlarının ritmini geliştirmenin yanı sıra daha geniş bir yelpazede seçenekler, arzular ve saygı duyma fırsatı sunarsınız. Kapsayıcılık tüm sınıfı etkileyerek daha fazla deneyime olanak tanır ve daha olumlu günlük etkileşimler yaratır.

Daha fazla açıklamak gerekirse;

Kapsayıcı eğitim şu aşağıdakiler değildir:

• Engelli çocukları, başarılı olmak için ihtiyaç duydukları destek ve hizmetler olmadan genel sınıflara yerleştirmek.
• Genel eğitim sınıfında olmak için bir “takas” olarak özel eğitim hizmetlerini azaltmak.
• Farklı ihtiyaçları olan çocukların dahil edilebilmesi için engelsiz çocukların öğrenmesini ve sosyalleşmesini feda etmek.

Sonuçta, her tür çocuğun gelişebileceği bir ortam yaratmakla ilgilidir. Ancak, erişilebilirlik, değişiklikler ve diğer ihtiyaçlar gibi özel hizmetlerin öğrenciler için hala geçerli ve faydalı olabileceğini de unutmamak gerekir.

Sınıfta Kapsayıcılık Neden Gereklidir

Eğitim Hakkı Yasası 2008′in belirttiği gibi, her çocuğun eğitim hakkı vardır. Normalleştirme ve bu içerme yaklaşımı, farklı ihtiyaçları olan çocukların tıpkı akranları veya kardeşleri gibi normal okullara gitmelerine olanak tanır. Okulların, okulun herkes için olduğu ve tüm çocukların öğrenebileceği önermesine dayanması gerekir, ancak önce çevrenin inşa edilmesi gerekir. Okullar, okulun herkes için olduğu varsayımıyla hareket etmeli ve bu nedenle hiçbir çocuğun öğrenme fırsatları kısıtlanmamalıdır.

Hâlâ pek çok önyargı olduğu için, engelli veya diğer özel ihtiyaçları olan çocukların kapsanması, üniversiteye, istihdama ve genel olarak topluma dahil olma yolunda hayati bir adımdır. Sosyal Duygusal Öğrenmeye güçlü bir şekilde odaklanan öğrenciler, karşılaştıkları önyargılarla nasıl başa çıkacaklarını öğrenebilir ve özel ihtiyaçları olmayan çocuklar için engelleri ve yanlış anlamaları ortadan kaldırmaya yardımcı olabilir.

Sınıfta Kapsayıcılık Nasıl Sağlanır

Bir profesyonel olarak benim deneyimime göre, kapsayıcılığın “nasıl”ı, büyük bir doyum duygusuna ve çocuğu her şeyden önce ön planda tutma arzusuna işaret etmektedir. Dahil olmanın deneyimi ve sevinci ve bu çocukların mutluluğu, benim için bir yaşam biçimi haline geldi.

Sınıfta daha fazla kapsayıcılık oluşturmak için, her çocuğa öğrenme yolculuğunda katkıda bulunan bir faktör olma fırsatı ve becerisi sağlamak için profesyoneller olarak uygulayabileceğimiz iki yönlü bir yaklaşım vardır.

Giriş Kapısını Kurmak

Kapsayıcılık, geçmişte, çocuk haklarından çok, bir iyilik ve eylemsiz bir kurumsal sosyal sorumluluk meselesi olarak görülüyordu. Çocuğun performans göstermeme nedeniyle okuldan atılmaması için sınıfa katılımını sağlamaya yönelik geleneksel temelli yaklaşım ve müdahalelerin az olduğu pratik bir tıbbi modeldi.

Yıllar geçtikçe, kapsayıcı eğitim bilinci artmıştır ve birçok okul artık çeşitli metodolojiler ve anlayışlarla katılımın mümkün olduğunu kavramaktadır. Bununla, fikrin daha fazla kabul gördüğünü gördük. Ancak benim için hala zorluk, genel tutumu değiştirmek ve disiplinler arası bir yaklaşım olarak onu kapsayan sağ temelli bir model olarak müdahaleye başlamaktır.

Overall, we have seen more acceptance of inclusion of different students, but in my experience, changing attitudes still remains one of the biggest challenges. Once attitudes have been changed, schools can begin using intervention tactics as a transdisciplinary approach based on rights.

Fırsatları genel müfredata bağlama

Farkındalık oluşturmanın yanı sıra kapsayıcı fırsatlar sağlamak, öğrenme ve katılımın önündeki engellerin nasıl sınırlandırılabileceğinin ayrıntılı bir incelemesini içerir. Hem özel gereksinimi olan hem de olmayan öğrencilerin başarılı olabilmeleri için genel müfredat hedefleri ile öğrenciler için bireysel eğitim planları (BEP) arasında bir bağlantı olması gerekir.

BEP hedefleri genel müfredata nasıl uymalı?

BEPlerin müfredat hedeflerinize nasıl uyduğunu belirlerken, hedefler farklı olabilir ancak ilişkili olması gerekir; örneğin, diğerleri bir üçgendeki açıları öğrenirken bir üçgeni tanımayı öğrenmek. İkisini birleştirmeye yardımcı olmak için uygulayabileceğiniz bazı stratejiler var:

• Öğrenciye farklı bir şekilde (bir dersi dinlemek yerine uygulamalı etkinlikler yapmak gibi) ve kalem, kurşun kalem ve kağıt yerine çok modlu değerlendirme kullanarak öğretilmesi gerekebilir.
• Sözel olmayan bir öğrencinin performans ölçütünü veya bilgisayarlarını ölçmek için Alternatif Güçlendirici İletişimi kullanmak.

Ancak bunun için müfredatın iyi bilinmesi gerekir. Hem öğrencilerin hem de müfredatın hedeflerine ulaştığınızdan emin olmanın bir yolu, öğretim sürecinde eğitimcileri, ebeveynleri, terapistleri ve öğrencileri içeren disiplinler arası TAKIM yaklaşımı kullanmaktır. Bu, müfredatın işlevsel yönünün akılda kalmasını sağlar, ancak öğrencinin öğrenmesini engellemez.

Kapsayıcı Eğitime En Az Kısıtlayıcı Bir Ortamda Yaklaşmak

Kapsayıcı eğitim hakkında konuşurken, En Az Kısıtlayıcı Ortam (LRE) anlayışı, BEP’leri genel müfredata entegre etmek için çok önemlidir. En az kısıtlayıcı ortamlar, BEP’leri veya diğer ihtiyaçları olan öğrencilere genel sınıflarda olmaları için mümkün olduğunca çok fırsat verildiğinden emin olmayı ifade eder. Ancak, sınıfın dışına yerleştirilmeleri gerekiyorsa, mümkün olduğu kadar çok öğrenme olasılığıyla gerekçelendirilmelidir.

Bunu, basitçe sosyal beklentiler içinde işlev görmelerine izin verecek tüm öğrenme fırsatlarına izin vermek anlamına gelen “Normalleşme” ilkesi üzerinden düşünebilirsiniz.

İster En Az Kısıtlayıcı Ortamı kullanın ister Normalleşmeye doğru ilerleyin, öğrencinin bağımsız sosyalleşme veya inisiyatif alma fırsatının engellenmediğinden her zaman emin olun. Öğrencileri ellerinden gelen en iyi şekilde etkinliklere katılmaya teşvik edin ve öğrencilerin birlikte çalışması için fırsatlar arayın.

En Az Kısıtlayıcı Ortamlarda Fırsatlar Yaratmak

Kapsayıcılık için fırsatlar yaratma söz konusu olduğunda, farklı öğretmen türleri için farklı seçenekler ve yaklaşımlar mevcuttur. Deneyimlerime göre, duyusal molalar, duygusal özgürlük teknikleri (EFT) ve beyin jimnastiği içeren etkinlikler, tüm öğrencilere uygulanabilecekleri için sınıfta kapsayıcılık oluşturmanın harika yollarıdır.

Beyin Jimnastiği

Beyin jimnastiği egzersizleri, öğrencilerin konsantrasyon, dikkat süresi ve görsel algı gibi bilişsel işlevlerini geliştirmeyi amaçlayan basit etkinliklerdir. Ayrıca öğrencilerin hafızalarını geliştirmelerine ve kelime hatırlamalarına yardımcı olabilir. Bu egzersizler hem sol hem de sağ beyin koordinasyonu gerektirdiğinden, öğrenciler eğlenceli ve ilgi çekici bir şekilde hem daha keskin hem de daha akıllı hale gelirler.

Duygusal Özgürleşme Teknikleri (EFT)

Duygusal özgürleşme teknikleri (EFT) veya dokunma teknikleri, hem zihinsel hem de fiziksel esenliğe yardımcı olmak için sınıfa uygulanabilen klinik ortamlarda sıklıkla kullanılan yöntemlerdir. Konsept, geleneksel Çin tıbbı akupresür noktalarından gelir ve potansiyel olarak enerji akışını ve genel refahı iyileştirmenin basit bir yoludur.

Vücudun belirli noktalarına dokunmak kaygı ve stresi azaltmaya yardımcı olabilir, öğrencilerin dinleyerek ve öğrenerek doğru yolda kalma becerilerini geliştirmelerine olanak tanır. Olumlu olumlama ile tamamlanan EFT’nin etkileri, öğrencileri olumsuz duygularından kurtararak ayrıştırılabilir.

EFT’yi haftada en az iki kez kullanarak otizm ve hiperaktivite bozukluğu olan öğrencilerde dikkate değer ilerlemeler gördüm. Bu seanslar, genellikle stresle ilişkilendirilen mide ve karın ağrıları üzerinde çok olumlu bir etki yaptı, anksiyete ataklarının sıklığını azalttı. ayrıca EFT, durumlarda sunulan duyusal aşırı yük ve öngörülemezlik ile daha iyi çalışmalarına yardımcı olur.

EFT’ye bazı alternatifler:

• Oyun alanında veya salıncakta fiziksel kaba motor aktiviteleri
• Sınıfta sessiz mandala sanatı
• Vestibüler ihtiyaçları doyurmak için hafif müzik ve ince somatik hareketler

Engelleri Aşmak İçin Son Söz

Kapsayıcı eğitimin gücü hakkında daha fazla farkındalık yaratırken, engelleri yıkmak, toplumun profesyonelleri ve paydaşları olarak hepimizin el ele vermesi gereken bir şeydir. Nihai hedef, engelli veya diğer özel ihtiyaçları olan bir öğrencinin HER YÖNDE erişimini sağlamaktır.

Şu anda kaynaştırma sınıfını düşünüyorsanız ve çevrenizdeki insanları daha bilinçli hale getirmek için bazı adımlar atmak istiyorsanız, göz önünde bulundurmanız gereken iki aktivite şunlardır:

Akran duyarlılığı atölyesi

• Simülatör öğrenimi
• Öğrenmek, oynamak ve farklılıkları kabul etmek için el ele tutuşmak
• Engelli çocukların sınıf ve okul etkinliklerinde diğerleri gibi aktif katkıda bulunabileceklerini anlayın
• Bu tür aralıklı atölye çalışmalarının, akranlarının engelli arkadaşları için, arkadaş canlısı olmalarına veya engelli bir çocuğa yardım etmelerine itiraz ettiklerinde ebeveynlerine konuşmalarını sağladığını gördüm

Öğretmen oryantasyon programları

• Zorluklar ve güçlü yönler (birden fazla engel) perspektifini mümkün kılmak için simülasyon oyunları ve deneyimlerle engelleri açığa çıkarın
• Sempati yerine empatiyi mümkün kılmak, bu tür yönelimlerin mantrasıdır.
• Müfredat ekibine kapsayıcı oyunların gösterilmesi
• Öğrenciyi özel eğitim ekibiyle öğrenci olarak görmek yerine sahiplenme ve hesap verme sorumluluğunu aşılamak
• Öğretme ve öğrenmeye farklı yaklaşımı keşfetmek için somatik hareket ve nörobik/nöroplastisite egzersiz seansları

Sujatha Sriram, özel eğitimde kaynaştırma alanında 20 yıllık zengin deneyime sahip liyakatli bir eğitim danışmanı ve eğitmendir. Yayınları olan bir yazar ve öğretim görevlisidir ve Hindistan’da daha kapsayıcı bir eğitimi teşvik etme konusundaki sürekli çalışmalarından dolayı birçok ödül almıştır.